Dagboek 7 oktober: het einde nadert
We beginnen ons te realiseren dat het einde nadert. Ondanks het feit dat we al veel verder zijn gekomen dan de verwachting was, is de ambitie voor vandaag hoog. Zo hebben we er zelfs een extra bouwprojectje aan toegevoegd en wel om de aansluiting tussen de corridor en de ziekenboeg rolstoelproof te maken.
De dag begon heel speciaal. We kregen bezoek van de hoogste Monnik van deze provincie. Deze Monnik, Samita, heeft historie geschreven door als eerste Monnik zitting te nemen in het parlement vanaf 2004. Samita heeft ons toegesproken en ons herhaaldelijk bedankt voor onze inzet. Wij waren zeer vereerd en extra gemotiveerd zijn we aan ons werk begonnen.
Toen ging het even in een sneltreinvaart. We hadden weinig overleg nodig, iedereen stond startklaar en er was een goede samenwerking. Het resultaat is er: we hadden de verwachting de corridor en de aansluiting van een betonnen vloer aan het einde van de dag voorzien zou zijn, maar schrik niet dit geheel was al voor de lunch klaar!! Onze mannen en vrouwen hebben ongelooflijk hard gebikkeld. Liters zweet zijn deze harde zwoegers kwijtgeraakt en Paul denkt zelfs als jonge god thuis te komen...
Intussen heeft Andries zich laten zien als een rasechte activiteitenbegeleider. Hij heeft alle geestelijke gehandicapten aan het dansen gekregen met de liedjes “altijd is Kortjakje ziek...”, “in de maneschijn, in de maneschijn” en “Disco Inferno” ;-).
Petter en Jan hebben gisteren samen gezeten met Annette, Shanta, de twee dames van het huis om een lijst op te stellen om hun opgehaalde geld op een goede manier te besteden.
Samen hebben zij besloten om het geld te besteden aan producten voor de keuken en de ziekenboeg die zij op korte termijn nodig hebben zoals keukengerei, medicijnen, poetsmateriaal voor toilet etc. Voor de lange termijn maken we het geld over en zal Shanta inkopen doen zoals bedden, kasten, stoelen, tafels etc. waarvan we later foto’s zullen ontvangen.
We beginnen ons te realiseren dat het einde nadert. Ondanks het feit dat we al veel verder zijn gekomen dan de verwachting was, is de ambitie voor vandaag hoog. Zo hebben we er zelfs een extra bouwprojectje aan toegevoegd en wel om de aansluiting tussen de corridor en de ziekenboeg rolstoelproof te maken.
De dag begon heel speciaal. We kregen bezoek van de hoogste Monnik van deze provincie. Deze Monnik, Samita, heeft historie geschreven door als eerste Monnik zitting te nemen in het parlement vanaf 2004. Samita heeft ons toegesproken en ons herhaaldelijk bedankt voor onze inzet. Wij waren zeer vereerd en extra gemotiveerd zijn we aan ons werk begonnen.
Toen ging het even in een sneltreinvaart. We hadden weinig overleg nodig, iedereen stond startklaar en er was een goede samenwerking. Het resultaat is er: we hadden de verwachting de corridor en de aansluiting van een betonnen vloer aan het einde van de dag voorzien zou zijn, maar schrik niet dit geheel was al voor de lunch klaar!! Onze mannen en vrouwen hebben ongelooflijk hard gebikkeld. Liters zweet zijn deze harde zwoegers kwijtgeraakt en Paul denkt zelfs als jonge god thuis te komen...
Intussen heeft Andries zich laten zien als een rasechte activiteitenbegeleider. Hij heeft alle geestelijke gehandicapten aan het dansen gekregen met de liedjes “altijd is Kortjakje ziek...”, “in de maneschijn, in de maneschijn” en “Disco Inferno” ;-).
Petter en Jan hebben gisteren samen gezeten met Annette, Shanta, de twee dames van het huis om een lijst op te stellen om hun opgehaalde geld op een goede manier te besteden.
Samen hebben zij besloten om het geld te besteden aan producten voor de keuken en de ziekenboeg die zij op korte termijn nodig hebben zoals keukengerei, medicijnen, poetsmateriaal voor toilet etc. Voor de lange termijn maken we het geld over en zal Shanta inkopen doen zoals bedden, kasten, stoelen, tafels etc. waarvan we later foto’s zullen ontvangen.
Aan het einde van de dag hebben we onze spullen die we van thuis hebben meegenomen
uitgedeeld aan de bewoners van het Sambodhi institute zoals bollen wol, breinaalden,
zaklampen en allerlei andere bruikbare en functionele spullen. Hun dankbaarheid was
wederom erg groot.
Terug in het hotel werden we verrast met een leuke MVO activiteit. In groepjes van vier moest elk groepje als bedrijf zijn MVO activiteiten toelichten voor een fictief bedrijfje. Tussen alle hilariteit door werd het voor ons nog meer duidelijk waar je allemaal aan moet denken bij het ondernemen van MVO activiteiten.
Even terug naar dat besef dat het einde van deze mooie reis nadert. Time flies when you’re having fun. En niet alleen dat, maar ook een inspirerende, zeefrijke, en indrukwekkende week. Vol met naamwisselingen, ‘een schepje er bovenop’ bij betonstorten, ‘concrete’ worden, vele lagen witte verf, ‘zeef the planet’, ‘keep the mood in the wood’, team-yels, Bob Marley op het strand; teveel om op te noemen. Daarbij is het werkelijk ongelooflijk hoe snel je een hechte groep kunt worden, waar zelfs nieuwe vriendschappen uit zullen ontstaan. We hebben hard gewerkt, maar ook veel plezier gehad. Een mooie balans voor een Vebego Bouwreis. Als het mocht zouden we de volgende keer weer meegaan!
Morgen proberen we nog een korte blog te schrijven vanuit het vliegtuig, dus ‘stay tuned’
Terug in het hotel werden we verrast met een leuke MVO activiteit. In groepjes van vier moest elk groepje als bedrijf zijn MVO activiteiten toelichten voor een fictief bedrijfje. Tussen alle hilariteit door werd het voor ons nog meer duidelijk waar je allemaal aan moet denken bij het ondernemen van MVO activiteiten.
Even terug naar dat besef dat het einde van deze mooie reis nadert. Time flies when you’re having fun. En niet alleen dat, maar ook een inspirerende, zeefrijke, en indrukwekkende week. Vol met naamwisselingen, ‘een schepje er bovenop’ bij betonstorten, ‘concrete’ worden, vele lagen witte verf, ‘zeef the planet’, ‘keep the mood in the wood’, team-yels, Bob Marley op het strand; teveel om op te noemen. Daarbij is het werkelijk ongelooflijk hoe snel je een hechte groep kunt worden, waar zelfs nieuwe vriendschappen uit zullen ontstaan. We hebben hard gewerkt, maar ook veel plezier gehad. Een mooie balans voor een Vebego Bouwreis. Als het mocht zouden we de volgende keer weer meegaan!
Morgen proberen we nog een korte blog te schrijven vanuit het vliegtuig, dus ‘stay tuned’